φυγής

Φεύγω ολόσωμα μπροστά
με το σκοτεινό μου άλογο
Aφού δε γνέφει σβηστή φωτιά
ας παρηγορήσω με άλλα ξερόκλαδα

τη στάχτη

στάχτη το αθίγγανο στόμα
άρχισε κιόλας να καίει ανάσκελα
κλoτσώντας οξυγόνο φυγής

και καπνίζει η περιοχή κλειστά σύνορα

Σκοτεινό σκοτεινό μου άλογο

στην ασταθή σου ράχη
επιστρέφεις με στο μακριά τού εγγύς
με του προσκυνητή τη χαίτη χαμηλά
σε μάταιους ελιγμούς
ως η αδιέξοδη υποφορά μόνο γνωρίζει