Δευτέρα 8 Απριλίου 2013



Αύριο μπορεί να τιναχτούν
τα δικά μας παπούτσια στον αέρα
αύριο και τα ισχνά μας χέρια να σταυρωθούν στο αιώνιο
μα μόλις λείψουμε θα ανοίξουν άνεμοι ελευ 
που αναδεύουν τον νου των ζώντων ως το θυμό των θεριών
αύριο που στους χτύπους της καρδιάς 
θα πλάθεται μια αρμάδα άπιαστα πουλιά
μέχρι την απογείωση του δικαίου
τότε θα πρέπει να εφεύρετε άλλα όπλα για το σημάδι σας
δε θα μας φτάνουν πια τα σύγχρονα κράματα
τότε τα ύψη των τιμών σας θα λιώνουνε αργά
και μόνοι πίσω από τις στοίβες των αρμάτων
θα  παίζετε χαμένοι το σκυφτό των κούφιων νομισμάτων