Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

όπου βοριάς

"όπου βοριάς δεν κοιμάμαι
βάζω το σώμα στήριγμα
και ένα λουλούδι για χειρολαβή
πιάσου και φύγαμε για τον παράδεισο..."

«…ανάθεμά σε νυστέρι
και πόσο ρευστά ακόμα να στο πει το πλευρό της ζωής μου
πώς αίμα
θαρρείς δε μαχαιρώνονται οι χαμένοι οι ουρανοί
ξέμεινα λήθη ορθογραφίας
κολνούσα λέξεις παρασύνθετος
δεν έβγαινa νόημα
ετρόμαξα εν σειρά να αποκατασταθώ
ανάθεμά σε πρώτο άστρο
ποιος σου `πε ότι έχω πια χέρια ζεστά να σε φτάνω
μιλώντας όνειρο
ως το αδικαιολόγητο απλώνω στο όνειρο
το `να μου χέρι κρύο πόμολο
το αριστερό ακόμα μέσα στα μαλλιά σου
ο νικημένος των ανθρώπων
και τι να στείλω
ένα δάκρυ
μια χούφτα ελελίσφακο απ` του κατακαλόκαιρου τα μέρη
ή έναν επίδεσμο πληγών
δώρα αγάπης δώρα παράφορα αργημένα
που με ρωτά η ευχή
κατ` ευχήν που σ` έχω μαζί μου


σε ξεσκεπάζω
ρολόι χειρός που δείχνει
την ώρα ματωμένου φεγγαριού
την Παναγιά πίσω απ΄τα ασήμια της κλαμένη"