"φεγγάρι φως
πέτρα ψυχρή
το ξέρω"

 

"...και να `μαστε πάλι 
διηνεκείς εραστές
τα ουδέν στο μονιμότερο του προσωρινού
κάποτε το παρελθόν
κάποτε το μέλλον
πάντοτε η αμφίδρομη λέξη




δεν είχα χτίσει τη γωνία
που θα με στρίψει εγκαίρως από την οπτική του αποχωρισμού
ακάλυπτος μόνος και μετά τη χειραψία

απομακρυνόμουν κλάμα ταχύ
αν δεν καταλάβει, έλεγα, αν δε μεταλάβει...

αιώνες
πήρα από ένα μετά την απάντηση
δεν έφυγα ώσπου χάθηκες ... είπες
με τη φωτιά όπως εξαντλημένο 

μαγνητικού πεδίου

"πλάτη φεύγει η αγάπη
με σηκωμένο το γιακά 

και τα Άγια  των Ερειπίων ανά χείρας... "

τώρα
επερχόμενος από άλλες διόδους καταφτάνω
άσπονδος δαμαστής των ευλυγισιών
πάνω στο σύρμα των συναισθημάτων
τρώω πίνω τα ακροβατικά
γλείφω στα δάχτυλά μου τις βροχές
αλητείας σφυρίγματα περιφέρομαι 
λωτός της γύμνιας
στις ράχες άλλων Καρουσέλ
κύκλος κύκλου και καύσιμος γύρος του αθανάτου
τώρα εγώ
ο λάτρης της στερεότητας των ματαίων
στου νου τη φυγόκεντρο εγκαταλείπομαι άγανο
στα πλήκτρα των δοντιών
στα ελαιοτριβεία ξένων σωμάτων

κύκλος κύκλου δίχως μεσάζοντες εργασιών
στην είσοδο των οφθαλμών πληρώνοντας
νόμισμα σκληρό για μια ζάλη 

των δικών σου 
χαμένων αρωμάτων

..."

"τεύχη ευτυχίας" - απόσπασμα