Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

πως εύκολα

Ανεβαίνω πάλι
λυγισμένο σπαθί
με ήσυχη την κόψη του προσώπου
άλλα νερά πίσω με γυρίζουν
διπλώνω σύννεφα
τυλίγω γράμματα
αγέρα μου σύρε τα άθικτα
στους ώμους της
ελαφριά εσάρπα του λόγου μου
πες της πως εύκολα ραγίζω
φωτιά μες στη φωτιά
βυθοί ανάστροφοι
κι η νύχτα φέτες στο τραπέζι...