Άσημο βότσαλο
που ’σκυψες κάποτε στο τίποτά του
κι έκαμε μες στη χούφτα σου
έναν ζεστό περίπατο αισθημάτων
από τότε παρακαλάει το κύμα
να μην το πάρει στα βαθιά
πιο κοντά στο καλοκαίρι σου να ’ναι
Μα αυτό το κρίμα
άγριο πράγμα
σπάει στην αλήθεια
γελάει στο θαύμα
Έχεις ακούσει πέτρινο κλάμα;
…