Im wahrsten Sinne des Wortes

Wer hat das Wort gefunden?

"Παγκόσμιο δάκρυ"

Ποτέ που ζούμε ο κόσμος

δεν είν` αυτός ο κόσμος των ανθρώπων

σούρουπο μέτωπο δυο λέξεις θλιβερές

για κάτι αφτέρουγα πουλιά που σπαρταρούν

στην κίτρινη χερσόνησο των κρότων

στα όνειρα μόνο ψηλαφίζουμε τους κόμπους

και τα πισθάγκωνά μας λύνουμε σχοινιά

τότε η άνοιξη βγαίνει στους δρόμους

μ` όλα τα δέντρα τις σημαίες

θρόϊσμα παραλήρημα

που ανοίγει ορίζοντα με χαρακιές

εκεί που ξύνουν τo βελούδο τους τα ελάφια

να τρέχει δάκρυ καθαρό παγκόσμιο δάκρυ

με την κατάθεση του ήλιου να ξεχειλίζουν

τα πικρά φρέατα των αιώνων

Σπάζοντας τα παράθυρα της ρέμβης

βλέπουμε απέναντι

στον εαυτό μας μέσα

"ΣΗΜΥΔΕΣ"

Σωκράτης Ξένος - "οι φίλοι μου εν γραφή"

"οι φίλοι μου εν γραφή

δεν έχουν όνομα συμβατικό

δεν έχουν τίποτα απ` τα ζελατίνια

που υπογράφει αστυνόμος A!

τους ονομάζει ταυτότητα η αγάπη όπως θέλει

ας πούμε δαιμόνιον εαυτό

κι άλλοτε άχραντο οχυρό

ή και το `να πέλμα στο χώμα τ` άλλο χέρι στ` άστρο

όμως προπάντων ισχυρό προσάναμμα ευλεξίας

γιατί ξέρουν

για να καίγεται είναι του νου η ομορφιά

γι` αυτό φέγγουν"

"ΣΥΝΟΧΕΣ & ΣΥΝΑΦΕΙΕΣ"

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ - "Θεσσαλονίκη"

Η Μαρία Ροδοπούλου διαβάζει
απ΄την ανέκδοτη ποιητ. συλλογή
"Συνοχές & Συνάφειες"