Δευτέρα 29 Απριλίου 2013



Από τη χώρα των τριγμών
ακόμα καταφτάνουν  σπασμένα κλαδιά
Δεν ήταν μπόρα και πέρασε

Σάββατο 20 Απριλίου 2013




Έχει το αδέξιο μια γοητεία
έναν ανώριμο συλλαβισμό
μιαν τρυφερή βλαστού αλφαβήτα
μοναχικής μιας βάρκας τη ναυτία
τρύπιο πανί και αποστεωμένο ύπνου πλάφι
καμμένο με δακτυλικές αφές γράφει
για μιαν πανάρχαια  πληγή που αιμορραγεί
κάτω απ` της  θάλασσας τ` αλάτι

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Εδώ
Σαν τον δεινό κιθαρωδό
Χωρίς κοινό
Στη μέση του λειμώνα
Διάφανη σταγόνα
Να σ’ αντικατοπτρίζω
Την τύχη να βρίζω
Tου Eνός
Κι από του τέλους την αρχή
Ν’ αρχίζω
Φεγγάρι μου
Τίποτα δεν ορίζω
Κανείς δεν είναι κανενός

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013



Είναι πια αργά
δεν έχει χρόνο εδώ
με τόσο τρύπιο παρελθόν
με τόσο  άγνωστο αύριο
κάλπικα και τα κρύσταλλα
ήχος  γυαλί που με βιασύνη
ταξιδιώτη αγόραζα
κι ο πάγκος της χαράς στημένος
σε μέρος πολυσύχναστο
μα προπαντός καλά είχε σπουδάσει
την αφέλεια του ανυποψίαστου

Τι φταις και συ
σε φάση ήμουν τρυφερή
ολόγιομο φεγγάρι