Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ



πού ζεις
πού είσαι σώμα
ολόγυμνο να ξάπλωνες
σε πρωτοχτύπητο από ήλιο βράχο
να μη γυρεύεις θάνατο
μήτε σωσμό
μόνο της πέτρας θαλπωρή
κι άρωμα χλωροφύλλης
μονιάς αγκάθι που τρυπά
κι ανθίζει αίμα
κι όλα όλα μακριά
απ` τα γέλια του συρμού
κι έξω απ’ το θέμα

ρίξε όσα κέρματα χρωστάς
στις τσέπες των αχρείων
λύγα κοιμήσου ήσυχα