ήξερε

ήξερε που κι ο ήλιος

δε φροντίζει τα πλάσματά του απόλες τις πλευρές

έτσι κι αυτός κατάματα

με τ’ ανάστημα της νύχτας μεγάλωνε

κι η συνέπεια της πίκρας

καταπράσινο φύλλο

Οι ψαλμωδίες της βροχής
Απόψε ψάχνουν για ναό
Και γίνομαι
Δίχως τ’ άγια σου βήματα
Δίχως μια στέγη ουρανέ μου

Θράκη

Νεαρή γυναίκα από τη Θράκη φέρει το κεφάλι του Ορφέα
( Gustave Moreau -1865 )
*

παγκόσμια κοιλάδα

"...χείλι ανισόρροπο

ξέφτι σχοινί στην πιο επίσημη ακροβασία

μετράω τα σταθμά που με κατάφεραν

σπάσιμο βάρος...

...σε ποια διεύθυνση ουρανού

να στείλω των βροχών τις μουσικές

και των μικρών ωρών τον ξένο

Δύση δύση όπου κι αν δεις "

ΣΗΜΥΔΕΣ

"στο σαρκίο μου πίσω"

Διέσχιζα φως όλη  νύχτα

Με μάτια ορθάνοιχτα

έκοβα κίνηση

Ήμουν εγώ

και η  παρηγορία της  θέασης

Μα Αν ο Έρωτας  Θεός

λοιπόν

εσύ τι

με τη φαρέτρα πλάι σου βέλη χυμένα

Όχι

θα πω

πως ένωμα ουρανού και θάλασσας

ευθεία τελειωτική

σε τόσα κύματα φιλιά

να σιγοπέφτω ένας ένας

κι όχι

δε θα το πω και σκέτη αγάπη

με την κομμένη  την ανάσα

έξω απ` τον κόσμο με παρέσυρες

φωταγωγημένο θέλω και χορεύω

ανοιχτά ενδεχόμενα

Να δούμε τώρα

πώς θα γυρίσω στο σαρκίο μου πίσω