Μη

Μην κλαις άστρο μου
Σου ρίχνω τη δέσμη του φακού
με σταθερό  το χέρι
τους δρόμους σου δείχνω
του ουρανού
και τους χάρτες ξεδίπλωτους
για να βρεθείς

Μην κλαις άστρο μου
και θολώνει η απόσταση

« SINE »

Ne cherche pas de sources
Il n` y a plus d` eau immortelle
Pour laver le temps
Des coins
Des mâts
Et des puits vides
Mais toi
Sans la crainte des filets
Dors
J` ai instillé de la couleur rouge
Et un soupçon de rêve
Dans le rivage des yeux
Afin que tu en aies
Sur toi au long des passages de la nuit

Socratis Xénos, tiré de son recueil : BOULEAUX
Traduction en FR : Nik Terzoglou

ήξερε

ήξερε που κι ο ήλιος

δε φροντίζει τα πλάσματά του απόλες τις πλευρές

έτσι κι αυτός κατάματα

με τ’ ανάστημα της νύχτας μεγάλωνε

κι η συνέπεια της πίκρας

καταπράσινο φύλλο

Οι ψαλμωδίες της βροχής
Απόψε ψάχνουν για ναό
Και γίνομαι
Δίχως τ’ άγια σου βήματα
Δίχως μια στέγη ουρανέ μου

Θράκη

Νεαρή γυναίκα από τη Θράκη φέρει το κεφάλι του Ορφέα
( Gustave Moreau -1865 )
*

παγκόσμια κοιλάδα

"...χείλι ανισόρροπο

ξέφτι σχοινί στην πιο επίσημη ακροβασία

μετράω τα σταθμά που με κατάφεραν

σπάσιμο βάρος...

...σε ποια διεύθυνση ουρανού

να στείλω των βροχών τις μουσικές

και των μικρών ωρών τον ξένο

Δύση δύση όπου κι αν δεις "

ΣΗΜΥΔΕΣ

"στο σαρκίο μου πίσω"

Διέσχιζα φως όλη  νύχτα

Με μάτια ορθάνοιχτα

έκοβα κίνηση

Ήμουν εγώ

και η  παρηγορία της  θέασης

Μα Αν ο Έρωτας  Θεός

λοιπόν

εσύ τι

με τη φαρέτρα πλάι σου βέλη χυμένα

Όχι

θα πω

πως ένωμα ουρανού και θάλασσας

ευθεία τελειωτική

σε τόσα κύματα φιλιά

να σιγοπέφτω ένας ένας

κι όχι

δε θα το πω και σκέτη αγάπη

με την κομμένη  την ανάσα

έξω απ` τον κόσμο με παρέσυρες

φωταγωγημένο θέλω και χορεύω

ανοιχτά ενδεχόμενα

Να δούμε τώρα

πώς θα γυρίσω στο σαρκίο μου πίσω