Αν αυτογυαλίζεις
μπορεί και να αυτοβρίσκεσαι στις σκοτεινές στιγμές σου
κι ύστερα αναγνώσιμα ορατός
να αυξάνεις διάμετρο μέσα στην τέλεια αφέλεια
τη βεβαιότητα του τίποτα
Η αρχή εκ του μηδενός
συν κάτι είναι αναγκαία
και θεμέλιο ευτυχίας γραπτού να μην υπάρχει
είναι η ισορροπία της μοναξιάς σε μορφή
σκόνης κόσμου
Αχ, η γαληνότατη τρικυμία και συ
έρμαιο πανί Ιμαλαΐων
σε ανύπαρκτους θεούς
Ας μην παραεξηγήσουμε την άφατη λειτουργία
φτάνοντας στην απελπισία εισπνέεις ύψος
αίτια κι αιτιατά κι όλα σου τα πλάσματα
αφομοιωμένα γραμμικά ηλεκτρικών σπινθήρων
γράφουν γλώσσα
με το πρόσχημα μιας συγκατάβασης
μα ο λόγος συναφής του σκοπού
δε φτάνει στόχο
όσο πλησιάζεις απομακρύνεσαι
κι όσο δακτυλοτρέχεις τόσο ακίνητος
όπως και στους διωγμούς των ονείρων
με τα κομμένα γόνατα
δεν υφίσταται σχάση
δεν υπάρχει νομολόγιο
τσεκούρι που λυπάσαι στη ρίζα ωραίου δέντρου
πιστεύοντας στη δεδομένη ενδοτικότητά του
κι αυτό γειωμένο σε επίτευξη καρπού
να μην έχει ιδέα από τέτοιες αυταπάτες
μα αν υποψιάζονταν από σύσσωμες αντιστάσεις
δε θα ’μενε ξυλοκόπος όρθιος
