" Άφησέ με να σε λέω Nagi
Nagi όμορφο αγκάθι μην κλαις
στους άλλους άφησε τα έκπληκτα μάτια
στων δακτύλων τις άκρες τα άγουρα πορτοκάλια
για το ίσως στο κάποτε στο αργά
που δε θα `μαι εδώ με τις λέξεις
που στάζουν στα παράθυρα
φιλιά μισοτελειωμένα
τα μικρά μας πουλιά
κοιμούνται στο γείσο της στέγης
αναστενάζοντας το κακό όνειρο
φυσάει πολύ
μα εγώ θα σε βγάλω περίπατο απόψε
με τα χέρια στις τσέπες ολομόναχος...»