Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024

 


γράμμα απόσπασμα...
"...και σου αφήνω
απάνω στης νύχτας το κοινό τραπέζι
φλούδες πορτοκαλιού και ζάχαρη
αγορασμένη απ` τα παζάρια του ήλιου
άναψε εσύ
των δακτύλων τη φωτιά
και με της αίθριας ψυχής σου τον καιρό
να φτιάξεις ένα κομμάτι αύριο
δίχως τη γεύση του χιονιού..."
τέτοια λόγια αυτοκόλλησα
απέναντι
στ΄ανθοπωλείο τοίχο των βραδιών μου
και ακούω τα τρένα ακόμα
να σφυρίζουν
σπασμένες χειραψίες
και δε βρέχει
μήτε ανίκανες βροχές αποτυχίες
που κανένα μυστικό των θεών
δεν μπόρεσαν να κατεβάσουν ως εδώ
στο περιθώριο
να φυτρώσει
απ` την αρχή η ζωή μας
S.X

 

«Κάδρο παλαιάς φωτογραφίας» 
 
Πού πάει
πού πάει το δέντρο το ψηλό
στο βάθος
πού ανεβαίνει
και με τα τόσα του κλαδιά
που
σίγουρα θα πιάνουν ουρανό...
Πουθενά πουθενά
παιδί του δυόσμου ανήσυχο
παιδί του άλλου κόσμου
έλα
θα ποδηλατήσουμε μαζί
στα χρόνια πίσω
ανάμεσα στα τρένα
με τη σκόνη
με τα σφυρίγματα των ατμών
τα φουίτ της ρόδας
μες στις τραβέρσες
των γραμμών
θυμάσαι
που πέφταμε
απάνω στα μελίσσια
των βασάνων
και γελούσαμε αληθινά
θυμάσαι
που ισορροπούσαμε…
Σταμάτα
σταμάτα να χαρείς
δε θέλω να θυμάμαι
κοιτάω τη ράμπα στο σταθμό
ανάμεσα στους ξεχασμένους επιβάτες
ψάχνω καλά
κι η μάνα μου με τη βαλίτσα της
δεν είναι εκεί
για να με περιμένει
έμπηξα στο κάδρο μια φωνή
κανείς δε μ΄ άκουσε
κανείς τους να γυρίσει να με δει...
Κανείς πια
Κανείς παιδί μου ώχρα
κλαμένο μου παιδί
S.X
στον Β.Λ

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

Dirk Michaelis - Als ich fortging 2007

 

 

Als ich fortging war die Straße steil,
kehr wieder um.
Nimm an ihrem Kummer teil,
mach sie heil.

Als ich fortging war der Asphalt heiß,
kehr wieder um.
Red ihr aus um jeden Preis,
was sie weiß.

Nichts ist unendlich, so sieh das doch ein.
Ich weiß du willst unendlich sein,
schwach und klein.
Feuer brennt nieder, wenns keiner mehr nährt.
Kenn ja selber, was dir heut widerfährt.
 

Als ich fortging war'n die Arme leer,
kehr wieder um.
Mach's ihr leichter einmal mehr,
nicht so schwer.


Als ich fortging kam ein Wind so schwach,
warf mich nicht um.
Unter ihrem Tränendach
war ich schwach.

Nichts ist unendlich, so sieh das doch ein.
Ich weiß du willst unendlich sein
schwach und klein.
Nichts ist von Dauer, was keiner recht will.
Auch die Trauer wird dann sein,
schwach und klein.

 

Καθώς έφευγα ο δρόμος ήταν απότομος

γύρισε πάλι πίσω

μοιράσου  τη λύπη της

σώσε την

Καθώς έφευγα η άσφαλτος ήταν ζεστή

γύρισε πάλι πίσω

πες της με κάθε κόστος

αυτό που ξέρει

τίποτα δεν είναι αιώνιο

 οπότε καταλάβέ το

ξέρω ότι θέλεις να είσαι αιώνια

αδύναμο και μικρό

η φωτιά σβήνει

όταν κανείς δεν την ταΐζει πια

κι εσύ ξέρεις τι σου συμβαίνει

σήμερα

Όταν την άφησα η αγκαλιά μου μου άδειασε

γύρνα πάλι πίσω

κάντο γι΄αυτήν

για άλλη μια φορά

κάνε το πιο εύκολο

κι όχι τόσο δύσκολο

καθώς έφευγα ήρθε

ένας άνεμος τόσο απαλός

που δεν με χτύπησε

  κάτω από τη στέγη των δακρύων της

ήμουν τόσο αδύναμος

τίποτα δεν είναι αιώνιο

καταλάβετε το

ξέρω ότι θέλεις να είσαι αιώνια

αδύναμο και μικρό

μα τίποτα  απ΄ό,τι θέλουμε πραγματικά

δεν διαρκεί

θα υπάρχει πολλή θλίψη από δω και πέρα

αδύναμο και μικρό

...

Απόδοση στα νεοελληνικά: Σωκράτης Ξένος