Όπως τα αγάλματα

 'Οπως τα αγάλματα 

που `χουν τη μνήμη του γλύπτη τους στο δέρμα 

κοιτάζω όπου με γυρίζεις 

εκεί που ζεις 
Όπως τα αγάλματα 

στριμώχνοντας λέξεις αβάσταχτα πουλιά 

μες στην ακινησία του μαρμάρου 

Και φυλάγομαι 

από αφές από αυτόφωρα βλέμματα 

δε θέλω να μείνω 

δίχως ολόκληρα χείλη για σένα

"Συνοχές & Συνάφειες"

Brief

" Ανοίγω βιβλίο

ένας ένας περνώ σε πρελούδιο χαρτί

κι άκρη την άκρη το στίχο περπατώ

φοβούμενος πολύ

μήπως πατήσω την ανάσα σου

.......................................................

...κι έτσι να γράφεις

με τα παπούτσια σου χαμένα

ανάμεσα στης ερημιάς τους κάκτους

να μην ερωτάς πόθεν ο πόθος

πόση καρδιά σου πήρε να πλάσεις

τον ανύπαρκτο άγγελο

που να ονειρεύεται χωρίς γκριμάτσα
και για μας..."