'Οπως τα αγάλματα
που `χουν τη μνήμη του γλύπτη τους στο δέρμα
κοιτάζω όπου με γυρίζεις
εκεί που ζεις
Όπως τα αγάλματα
Όπως τα αγάλματα
στριμώχνοντας λέξεις αβάσταχτα πουλιά
μες στην ακινησία του μαρμάρου
Και φυλάγομαι
από αφές από αυτόφωρα βλέμματα
δε θέλω να μείνω
δίχως ολόκληρα χείλη για σένα
"Συνοχές & Συνάφειες"