ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ

Σπίτι ανάνθρωπο

που σε έκαμε στην άκρη

το πέλμα του καιρού

από απόν μερίδιο εκτελεσμένος θάνατος

πίσω από την πόρτα της μέτρησης οι χαρακιές
τον άλλο μήνα οι γιορτάδες  
κι ο γρύπας νεκρός στη σκουριά του ρόπτρου

αυτό το παράθυρο άνοιγε στην αυγή

και ξυπνούσαν τα τσαλακωμένα σεντόνια

αυτός ο τσίγκος επικλινής της βροχής

φύλαε  χρόνια ζεστό το άχυρο του Χριστού

παιδί στο βυθό του κρεβατιού

με τον πυρετό της ηλικίας
με το ξίδι στο μέτωπο

με το τρέμω που φεύγεις στις μάχες του κόσμου

κι ένα δίποδο φως να αγρυπνάει 
της αγάπης τον άγραφο νόμο

καπνός καπνός στα μάτια

διπλοί ποταμοί και μονωδίας σφυρίγματα
το πλάι του δείχτη δαγκώνοντας άσχημα νύχτωσε 

Τέλος του παιχνιδιού κι η ώρα

του αιώνιου ξύπνιου