Άλλος ορίζει

Από κομμάτι ουρανό

σαν συννεφάκι ταπεινό
μαζεύεις τις βροχές για να στεγνώσει

στραγγίζεις τα παλιά μ` ελπίδας βρώση
τα ξαποστέλνεις μακριά

με του καιρού τα κάρα
με μια λαχτάρα μην τύχει και γλιστρήσει
σταγόνα μια στιγμή

μες σε απόστασης ρωγμή
δέντρο χωρίς πουλιά σε πανηγύρια πρωινά
σ` αφήσει

Πανάλαφρο λευκό φτερό

στα στήθια πεταρίζει
μια δω μια κει
δεν ξέρει τι να πράξει

την έγνοια του να αράξει
σε ποιο βυθό να αναπαυτεί

να βρει ένα φως και να κρυφτεί
ψήγμα χαράς να ασπρίζει

Μοίρα γνωστή διπολική
για μιαν καινούργια Κυριακή

Άλλος ορίζει