Καθένας
πάει με το ψίχουλό του προς το νηστικό
που θα τον φάει
Για άλλους τούτο το σπουργίτι
είναι αηδονάκι
που μες στους άκαιρους συναγερμούς
η ματωμένη του φωνούλα σώζει
και το κλαδί και το δάσος
Έτσι θαρρώ εξαρτάσαι
από το τι μέγεθος λόγου
εκ φύσεως φοράς