...

«απόψε

που πηδώ

κύκνος ζεστός σε λίμνες άλλων ψαριών»

Αχ, είσαι και συ μια ανθρώπινη φωνή

αλλά με του πουλιού γλυκό το ράμφος

αλλά με των θυμάτων τις εισπράξεις

βάλτες στην άκρη,

πάντα απ’ το μέλλον

έρχεται η πείνα κι η ανέχεια

είναι η απρόσωπη συνάντηση με το ελθόν

αφού τώρα δεν υπάρχεις

άλλοτε κομιστής περισκοπίου

τι έφερα μαζί μου απ’ το Βοριά

τα βράδια

τα βράδια που σε ονειρεύομαι 

και τα χείλη μου που γνώρισες ξυπνούν

με απάνω λίγο χιόνι