Πάλι το βύσσινο βαθύ
πάλι ο βοριάς θυμάται

ωραία

θα ανάψω όπου θέλω τη συντέλεια

στου κρεβατιού το πόδι τη φωτιά

των λογισμών την αρμαθιά

απάνω στο ταβάνι

άι σώμα του πληγωμένου μου θεριού
στόμα μου κράμπα της λύπης
πες για τη χούφτα του κεριού

που λιώνει σιωπηλά

πες για τα μάτια τα στηλά

στου σκοταδιού τα μέρη

...