"το γραμματοκιβώτιο της μέρας"

Το χυτήριο δακρύων που ακόμα η Ελισώ 
δαγκώνει τις ρίζες των κυπαρισσιών 
να  λύσει το γιο της

κι η Ευαγγελία με τους είκοσι έξι χρόνους στα μαλλιά

αγγελία θυέλλης και τρέχα ταξί 

όχι δεν μπορείτε να μπείτε στο κρύο δωμάτιο

η ζωή σάς απέκλεισε στη μαύρη ώρα

πίσω στο κρανίο 

το επείγον εργαστήρι του ανθρώπου

αρμαθιές τα αντικλείδια τού πουθενά 

κι εσύ παρηγοριά τι μιλάς 

που απ` την πολλήν αγάπη δεν ακούω

τι φέγγεις θυσίας ελαιόλαδο

ένα γύρω βγαίνω τις νύχτες

και ρίχνω στους ελαιώνες αλάτι

έτσι επέλεξα σε δόσεις φωτιές 

κι ένα ταβάνι ανάσκελα

μα μη 

σας ξορκίζω αγαπημένα ονόματα

μη σκάβετε τόσο βαθιά την οδό χαραμάτων

να βρει η αυγή θέση καθημένων για την αλήθεια

η αλήθεια περνώντας  τα φωτοκύτταρα των υστέρων

συναγερμοί απουσίας γι` αυτό σου λέω

δε θ` αφήσω άλλα αντίο να `ρθουν στην ώρα τους 
τόσο φάκελοι σκοτεινοί

βάφω λευκό το γραμματοκιβώτιο της μέρας

S.X