Αργείς

"Αργείς
σαν αναπόφευκτη καλημέρα
στο άνοιγμα της πόρτας που ναύλωσε
άφιξη το ωραίο πρόσωπό σου
το πίσω της πόρτας
άλλης ζωής το πρόσωπό σου
της μοναξιάς που λύνει τα πισθάγκωνα λόγια
κι ελευθερώνεται η ξενυχτισμένη μέλισσα

με ποιο βουητό σε σημαδεύει πάλι
τόσος βοριάς χυμένος μες στον κόσμο
κι έχει εκεί έξω μιαν ομίχλη
στα πλαίσια
του σώματος
του νου
των υλικών
και πώς θα ζήσεις δίχως ζεστά χεράκια
τούτην εδώ την άσπρη σκοτεινιά... "