" .
..κοντεύει ο καιρός οπου θα πιάσω
ετούτον τον μελιταίο τον αναγκαίο μου
να τον μαλώσω με της Βιζύης τα περίχωρα κι ύστερα
που η συγγένεια θα φέρει τη γλυκιά συγχώρεση της αγάπης
θα τονε πάρω όσον ακόμα απέμεινε χώμα και κόκαλα
στων λέξεων την αγκαλιά να τονε προστατέψω
από το άσπρο ρούχο και το κάγκελο
Γιατί `ναι δω που τελειώνουν τα χείλη και τρέμει
πισθάγκωνος στον αιώνα
-Αννιώω… Αννιώωωωωωω…
ετούτον τον μελιταίο τον αναγκαίο μου
να τον μαλώσω με της Βιζύης τα περίχωρα κι ύστερα
που η συγγένεια θα φέρει τη γλυκιά συγχώρεση της αγάπης
θα τονε πάρω όσον ακόμα απέμεινε χώμα και κόκαλα
στων λέξεων την αγκαλιά να τονε προστατέψω
από το άσπρο ρούχο και το κάγκελο
Γιατί `ναι δω που τελειώνουν τα χείλη και τρέμει
πισθάγκωνος στον αιώνα
-Αννιώω… Αννιώωωωωωω…
-Γιωργή... Γιωργή...
Επικράνθην..."
*****