γράμμα απόσπασμα...
"...και σου αφήνω
απάνω στης νύχτας το κοινό τραπέζι
φλούδες πορτοκαλιού και ζάχαρη
άναψε εσύ
των δακτύλων τη φωτιά
και με της αίθριας ψυχής σου τον καιρό
να φτιάξεις ένα κομμάτι αύριο
δίχως τη γεύση του χιονιού..."
τέτοια λόγια αυτοκόλλησα
απέναντι
στ΄ανθοπωλείο τοίχο των βραδιών μου
και ακούω τα τρένα ακόμα
να σφυρίζουν
σπασμένες χειραψίες
και δε βρέχει
μήτε ανίκανες βροχές αποτυχίες
που κανένα μυστικό των θεών
δεν μπόρεσαν να κατεβάσουν ως εδώ
στο περιθώριο
να φυτρώσει
απ` την αρχή η ζωή μας
S.X