«...άφησε πίσω του
μυριάδες σκύλους
με τις κομμένες τις ουρές των εντυπώσεων
στις αγορές του κόσμου μπάτε αλέστε
και ο κοινός ο άνθρωπος;
ακόμα με το ίδιο τρίχωμα
αλλά με ξυράφι και καθρέφτη
αλλά με εκσυγχρονισμένο το ήλεκτρο
μα
ας στερηθούμε ολίγην ευγλωττία του
κι ας πούμε στους στίχους μας ν’ ανησυχούν
τις ανακλάσεις μας να οπλιστούν
με ισχυρά γυαλίσματα σεμνότητας
βάζω κεφάλαιο στοίχημα
ότι κι εσύ με τον παροπλισμένο αντίχειρα
πονάς για ένα γύρισμα νυκτός
προς το ξημέρωμα του Aνθρώπου
…»