"Μίλα μου για την απουσία των χρωμάτων
χωρίς αυτήν δε θα `χε πρωινό
όλη η αλκή οι ιαχές το σύνθετο λευκό

που δέρνει που σκοτώνει
στα σπλάχνα επωάζεται

Το αύριο εντός μας μια υποψία
κι εσύ πειράζεις τα πινέλα
το πράσινο το κόκκινο το κίτρινο
Εσύ όταν τα μάτια σου ερμηνεύουν

κάτι από  λυπημένο άγγελο..."